کد مطلب:49648 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » قرآن

از بعضي روايات و آيات(احزاب 37)استنباط مي شود كه در زناشويي زن براي استمتاع مرد است و از قانون طلاق نيز چنين پنداشته مي شود و اين تضيع حقوق زن است؟

الف) استنباط شما از اين آيه درست نبوده است بلكه اين آيه در رابطه با قضيه خاص است و مفاهيم به كار رفته در آن درپي روشن ساختن حكم ويژه اي مي باشند. نگرش كلي اسلام در رابطه با پيمان مقدس ازدواج و فلسفه زناشويي در آيات ديگري آمده است از جمله: «{/Bوَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ {w1-23w}{I30:21I}/}» (روم آيه 21) بر اساس اين آيه و آيات مشابه آن اساس زوجيت آرامش و سكون قلبي و دوستي و رحمت است و جالب اين كه اين نياز نيز طرفيني است و قرآن هيچ گاه در اين رابطه كلمه «زوجات»(زنان) را به كار نبرده بلكه كلمه «ازواج» را بكار برده است كه جمع زوج و به معناي «همسر» است. يعني مردها را براي سكون وآرامش زنان و زنان را براي سكون و آرامش مردان قرار داديم و در جاي ديگر مي فرمايد: «{/Bهُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَ {w8-14w}{I2:187I}/}». براي آگاهي بيشتر در اين زمينه ر . ك : زن در آيينه جمال و جلال آيت الله جوادي آملي.